شيخ محمدرضا نجفي مشهور به حاج آقا رضا مسجدشاهي و صاحب وِقايه، در شهر مقدس نجف به دنيا آمد. پس از رسيدن به مقام عالي علم و اجتهاد و تبحر در فنون شعر و ادب و كسب اجازه‏هاي روايى و اجتهاد به اصفهان مهاجرت كرد و به ترويج دين و تدريس و اقامه‏ي جماعت و ارشاد پرداخت و تدريس را حتي در دوره‏ي اختناق رضاخاني، دور از چشم ماموران، در خانه‏اش ادامه داد. در سال 1344 قمري بنا به دعوت آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري جهت تقويت حوزه‏ي علميه‏ي قم و تدريس در آن حوزه، به قم عزيمت كرد و شاگردان بزرگي تربيت نمود. از اين عالم بزرگ 34 كتاب و رساله در فقه و اصول بر جاي مانده است.